RAHATLADIM VALLAHA!
Cahit Zirgüleli
Geçenlerde okuduğum haber beni çok fazla tedirgin etmişti doğrusu.
Haber özetle şöyle: “Bir otomotiv şirketi patronu çalışanlarına 25 maaş ikramiye vermiş.” Bu haberi okuyunca gözlerime inanamadım. Vay anasını dedim!..
Var mıydı memlekette bu türden patronlar!..
Yeşilçam filmlerinde olur sanırdım ben bu tipten patronu. Yaşı kırktan aşağı olanların bilemez gerçi ama ben yine de rahmetle anayım ve de hatırlatayım. Bu filmlerde Hulusi Kentmen canlandırırdı bu tipten patronları.
Klasik Yeşilçam filmlerinde genellikle babacan bir patron tiplemesi çizilir. Bu tonton patron da genellikle burma bıyığı, kocaman göbeği ve sevimli gülümsemesiyle Hulusi Kentmen olurdu.
Bu babacan patron neredeyse fabrikasının tapusunu çalışanlarına verecek kadar iyi yürekli ya da moda deyimle söyleyeyim koca yüreklidir. Her şey güllük gülistanlıktır, çalışma barışı sağlanmıştır bu ticarethanelerde. Tam burada toplumsal bir saptama yapayım: Laf aramızda Türkiye’de işçi sınıfının oluşmasına en büyük engeli Hulusi Kentmen çıkarmıştır. Nokta!..
Neyse yazının konusundan uzaklaşmayalım. Sonra aklıma bizde özel sektör çalışanları ve onların patronları geldi. Bizdeki patronlar bırakın 25 maaş ikramiye vermeyi, imkânını bulsalar çalışanlarının ağzındaki ekmeği alacaklar.
Asgari ücreti bankaya yatırıp daha sonra bir kısmını geri alanı mı dersiniz,
Tazminatı vermemek için kırk takla atanı mı dersiniz,
İşçisini sanki kölesi gibi evinde, bağında, bahçesinde çalıştıranı mı dersiniz,
Fazla mesaiyi angaryaya dönüştüreni mi dersiniz,
Verdiği maaşı sanki babasının hayrına veriyormuş havası atanı mı dersiniz,
Liste böyle uzayıp gider.
Neyse ki ey okuyucu, yukarıda okuduğumuz haber asparagasmış, iyi mi!..
Bir oh çektim ki karşıki dağlar yıkılır!..
Evet, evet yanlış okumadınız!.. Oh çektim!..
Düşünsenize böyle bir haber gerçek olsaydı, haktan hukuktan, çalışanın parasını daha alnının teri kurumadan vermenin faziletinden bahsedip,
Sonra işçinin sırtına binip işin çilesini kahrını çalışana; zevkini sefasını köküne kadar kendine hak gören patronlar ne hissederdi!..
Neyse yalanmış haber!..
Rahatladım vallaha!..
